Op de koffie bij Paul en Gea Bloemen

Vandaag op bezoek bij broer en zus, Paul en Gea Bloemen.
Beiden dragen ons een warm hart toe. Gea is al vanaf dag één vrijwilliger bij De Hofnar en Paul is later aangehaakt op advies van Gea. ?

Paul heeft drie zonen en woont in Waalre, Gea in Valkenswaard waar ze een druk bestaan leidt met haar man. Ze hebben samen 5 uitwonende kinderen en 6 kleinkinderen.

Interview vragen:

Allereerst hoe gaat het met jullie?
Gea: “Goed. Peter en ik gaan regelmatig golfen. We hebben ons programma omgegooid toen Corona begon, en de hele tuin omgeploegd omdat niemand op bezoek mocht komen. We zijn ook beiden vrijwilligers bij de Golfclub, en regelmatig gaan we met de kleinkinderen “op zoek naar rotzooi”.  (project Schoon Valkenswaard). Verder heb ik veel hobby’s, dus ik heb me geen moment verveeld.”

Paul heeft veel vanuit huis gewerkt. Hij werkt fulltime bij Zorg van de Zaak netwerk, als adviseur, veiligheidskundige en ergonoom. “Het werk is bij ons gewoon doorgegaan, gelukkig. Veel online, dat wel, dus ik ben nu wel een beetje uitgezoomd. Ik ben niet ziek geworden en sinds kort ben ik buiten gaan padellen (een mix van tennis en squash). Erg leuk en intensief.”

Hoe lang verricht je al vrijwilligerswerk voor De Hofnar? Wat maakt dit werk zo leuk?
Gea:“Dit wordt mijn 21^ste jaar, ik was één van de eerste.” Eigenlijk heb ik mijn leven lang vrijwilligerswerk gedaan, waaronder Engelse les op de basisschool, en o.a. sponsoring voor de golfclub. Maar het vrijwilligerswerk in De Hofnar is toch het ‘neusje van de zalm’. “We zijn begonnen met een club van vijf, eerst alleen zaalwacht daarna is dit uitgebreid met garderobe, koffie en thee bar en vervolgens pauzedrankjes en artiestenbegeleiding. Ik vind het nog steeds erg leuk om te doen.”

De Hofnar is trots op een fijne club mensen die veel werk voor het theater verricht. Zonder hen zou De Hofnar de voorstellingen niet kunnen draaien. Daar is De Hofnar erg dankbaar voor.

Paul: “Ik ben vrij recent begonnen via Gea. Het is leuk werk, ik voel me als een vis in het water bij De Hofnar. Blije mensen en de vrijwilligers zijn allemaal leuke, aardige mensen. Ik heb zelf nog een fulltimebaan dus voel me soms nog een jonkie (lacht).” 

“Mooie bijkomstigheid is dat je voorstellingen ziet, waar je anders misschien niet naartoe zou gaan. Dat maakt het interessant. Ik rij de hele week door het land en kom bij veel bedrijven voor mijn werk. Wat me opvalt in De Hofnar is dat sinds Paul L’Herminez er is, er veel is veranderd. Er hangt een fijne sfeer en er is rust, dit zie je terug op de werkvloer. Als vrijwilligers voelen wij ons ook erg gewaardeerd”

Waarom verricht je vrijwilligerswerk?
“Zit in de aard van het beestje”, zegt Gea. “Helpen, organiseren etc. Er kwam bijvoorbeeld een taak vrij bij de golfclub, dan denk ik ‘jongens, dat moet toch iemand oppakken.’ En omdat niemand anders dat wilde, doe ik dat dan.”

Paul: “Het geeft meerwaarde, gewoon soms iets anders doen dan dat je normaal doet. Van thuis uit zijn wij altijd al geïnteresseerd geweest in nieuwe dingen. Dit soort werk is een verrijking. Bij ons kwam vroeger iedereen over de vloer, iedereen was welkom. Wij zijn zo opgevoed dat het mooi is om iets voor een ander te betekenen.

Het gastheerschap in huis was bij ons heel gewoon. Je leert verschillende mensen kennen, dat is erg mooi.”

Hoe ziet je dag eruit? Of kun je iets meer vertellen over deze functie?
Gea: “Ik tuinier, lees, sport, golf en rommel een beetje aan huis.”

“Rommelen als hobby”, vult Paul aan. “Letterlijk en figuurlijk. Kan ik dit nog gebruiken, kan ik nog niet wegdoen, heb er altijd nog wat aan, kan ik nog wat mee doen etc. “, lacht Paul hardop. Gea vult aan dat alle kinderen wel altijd langskomen. “Of ik niet toevallig dit of dat heb bewaard; voor de camping bijvoorbeeld. “Ja en dat heb ik dan…..”

Het is leuk om vrijwilligers op deze manier te leren kennen. Ik dacht namelijk dat Gea altijd heel netjes en geordend was….en niet van de rommeltjes was…haha

Paul: “Ik organiseer soms etentjes en feestjes, want ik kokkerel graag. Daar kan ik echt van genieten”

Gea vult aan: “Paul is een echte chef-kok, hij was de jongste van het gezin”.

Het gezin van Gea en Paul was in de jaren 50 geëmigreerd naar Quebec, Canada. Dit vanwege het werk van hun vader als bosbouwkundig ingenieur. Hij was overigens één van de eerste immigranten die de ingenieurstitel behaalde in de landmeetkunde.

Alle zussen en broers zijn in Canada geboren. Ze woonden eerst in Quebec en daarna in Bathurst.  
Toen Gea bijna 12 jaar was, zijn ze ‘teruggekomen’ naar Nederland. Paul was net 2 en kan zich hier niets van herinneren.

Gea: “Mijn moeder had heimwee en wilde graag terug naar Nederland. Mijn vader was veel weg voor zijn werk. Dus uiteindelijk gingen we terug. Dat was zo, als kind had je daar verder geen inspraak in.”

“Tijdens de lockdown denk je er wel eens aan terug; je had daar de ruimte en de rust die je hier in deze periode ook voelde. Hier is alles normaal gezien veel drukker. De tik die ik van Canada heb overgehouden is dat als het sneeuwt ik alle tapijten in de sneeuw leg. Ik ben niet de enige van de familie (lacht). Ze worden dan weer mooi van kleur en het is goed tegen de huisstofmijt ?. En ik moet dan naar buiten, scheppen, vegen, wandelen in de sneeuw. Ik maakte de kinderen ’s nachts wakker om in de sneeuw te gaan wandelen. Want hier in Nederland ligt het soms maar enkele uren.”

Paul: “Ik ben nooit terug geweest naar Canada. Ik zou dat heel erg leuk vinden om samen met mijn broer en zussen terug te gaan. Een kleine reünie dat lijkt me mooi”

Wat is het meest bijzondere of wat is je het beste bijgebleven van afgelopen tijd?
Gea: “De rust. Het was net of je auto zonder benzine tot stilstand kwam. Afspraken vielen weg en je ging nadenken over wat het belangrijkst is in je leven. Maar ik had wel heel veel moeite met het feit dat ik mijn kleinkinderen niet kon knuffelen. Dat heb ik echt gemist.”

Paul: “Het menselijk contact heb ik ongelofelijk veel gemist, die afstand. Elkaar niet aanraken was voor mij een hele zware periode. Toch boeiend om te zien hoe mensen andere manieren zoeken om contact te leggen. Meer tijd voor jezelf zo heb ik het niet ervaren. Heb eigenlijk geen positieve dingen ervaren, zo voelt het althans voor mij. Alles liep gelukkig door op het werk, dat is goed gelukt. Creatieve, innovatieve manieren. Het was soms misschien wel effectiever. ´

Kun je iets meer vertellen over je werk bij Zorg van de Zaak? Paul: “Ik kom met verschillende mensen in contact. Ik rij door heel het land en bezoek diverse bedrijven. Op de werkvloer spreek ik met jan en alleman om een goed beeld te kunnen vormen. Ik geef advies over arbeidsomstandigheden en geef de nodige trainingen.”

Kun je nog iets specifieker zijn?
Paul: “De volgende punten behandel ik bijvoorbeeld bij een bedrijf: Risico-inventarisatie (Arbo wetgeving), veiligheid, gezondheid en welzijn, verzuim en verloop, beoordelingsgesprekken. Aan het eind van deze gesprekken en toetsen breng ik een rapport uit”.

“Ik kijk ook altijd naar de sfeer. Het belangrijkste is dat het leuk is op je werk, dat je elkaar vertrouwt, dat je kunt lachen, en leuke collega’s hebt”.

“Ik kom soms managers tegen die denken: ‘lachen doe je maar thuis’. En dat iedereen meteen deze houding ook aanneemt, maar dan heb je het niet begrepen. Het gaat erom dat je het naar je zin hebt en variatie in je werk hebt. Een fijne sfeer is daar een essentieel onderdeel van. Een werkgever is erbij gebaat dat een werknemer fluitend naar zijn werk komt.”

Terug naar De Hofnar; wat mis je het meest van De Hofnar?  Wat geeft je het meest voldoening? Paul met enige sarcasme: “Niets, lekker rustig.” (lacht) Gea: “Ik vraag me af hoe het met iedereen gaat. Ik heb onze collega vrijwilligers maanden niet gezien. We moeten wel voorzichtig blijven, zodat we open kunnen blijven en het weer een beetje een gewoon jaar kan worden.”

Paul: “Tip voor De Hofnar: ik vond de opzet van de zaal erg mooi, geeft een totaal andere sfeer. Zeker voor in de toekomst is dit erg aantrekkelijk voor voorstellingen die zich hiervoor lenen.”

We zijn op een tijdstip aangekomen dat we helaas moeten afronden. Beiden zijn benieuwd wanneer het weer van ouds wordt, zodat we weer bij De Hofnar gezellig na afloop een drankje kunnen doen.

Gea zoekt nog een tasje tussen de rommel, waar ze heerlijke, vers geplukte rucola sla in kan doen. ?Dank voor dit leuke gesprek ?  groet Judith